محمدعلی نجفی، رئیس سازمان میراث فرهنگی پس از بازگشت از نیویورک، از جام «شیر دال» رونمایی کرد و به نقل از وزارت امور خارجه آمریکا گفت: این جام، هدیه ملت آمریکا و نشانه‌ای از حسن‌نیت دولت آمریکا است.
در اردیبهشت‌ماه 1383، دانشگاه شیکاگو، در اقدامی نمایشی، از میان ده‌ها هزار اثر باستانی ارزشمند ایرانی که در دوره‌های مختلف توسط باستان‌شناسان آمریکایی (نظیر آرتور پوپ) به غارت رفته و در موزه‌های این کشور به نمایش گذاشته شده بود، تنها سیصد لوح گلی را به ایران بازگرداند. این حرکت فریبکارانه به حدی ملموس بود که روزنامه گاردین، آن را اقدامی تاثیرگذار در فریب افکار عمومی نامید. در این زمان دولت خاتمی بر سر کار بود و مسئولین وقت سازمان میراث فرهنگی از «حسن نیت» مقامات آمریکایی بسیار خرسند شده و از آنان سپاسگزاری کردند! حالا پس از بازگشت دکتر روحانی و هیئت همراه از نیویورک، یک جام شیر دال به نشانه «حسن‌نیت» و تحت عنوان «هدیه ملت آمریکا» به ایران بازگردانده شد.
این ادعای مضحک در حالی است که اولا طبق مقررات بین‌المللی، دولت آمریکا «موظف و متعهد» بوده که این اثر و ده‌ها هزار اثر تاریخی دیگر را که از سال 1970 از ایران خارج شده و در سال 2003 به آمریکا رفته فورا به ایران بازگرداند. در نتیجه نمی‌توان اصطلاحات و تعابیری همچون بخشش و هدیه را به کار برد. بلکه باید پاسخ دهند که چرا 10 سال این اثر باستانی را گرو نگه داشته‌اند؛ ضمن اینکه مهم‌تر از یک اثر باستانی تلاش گسترده آمریکا برای ضربه زدن به ملت ایران است و نشانه حسن‌نیت توقف این دشمنی‌هاست.
ثانیا وقتی مسئولین آمریکایی در اقدامی کذایی جمهوری اسلامی ایران را متهم اصلی بمب‌گذاری انتحاری در 4 سپتامبر 1997 در بازار «بن یهودا» واقع در شهر بیت‌المقدس (اورشلیم)، اعلام و در نتیجه طی حکمی، کشورمان را موظف به پرداخت پنج میلیون دلار غرامت کرده و طی دستوری، موزه‌داران آمریکایی را نیز به توقیف آثار باستانی ایرانی موجود در موزه‌هایشان موظف می‌کنند و با این اقدام فریبکارانه، راه فراری برای سرپیچی از پروتکل‌های بین‌المللی باستان‌شناسی (در خصوص عودت آثار باستانی مسروقه به کشور مبدأ) دست و پا می‌کنند، آیا می‌توان نشانه‌ای از حسن‌نیت در رفتار این کشور غارتگر مشاهده کرد؟